Ես աշխատում եմ բլոգով
Ես այս դպրոցում սովորում եմ այս դպրոցում մեկուկես տարի և վարում եմ իմ բլոգը կես տարի: Իմ սիրելի բաժինը դա «Ես հորինում եմ»: Ես այդքանել շատ նյութ չունեմ այդ բաժնում, բայց միևնույն է դա իմ սիրելի բաժինն է, իսկ իմ սիրելի նյութը դա «Չորս ընկերներն» է, որովհետև դա համ «Ես հորինում եմ» բաժնում է համ ես շատ եմ տանջվել որպեսզի տեղադրեմ այդ նյութը բլոգում: Ես երբ, որ ունեցա իմ բլոգը ես շա՜տ ուրախացա, որովհետև ես երազում էի բլոգի մասին և ուզում եմ ասել, որ ես իմ բլոգում աշխատում եմ ազատ
Իմ աշխարհում բոլորը շա~տ բարի և ընկերասեր են: Ես այնտեղի նախագահն եմ: Ես շատ եմ սիրում այնտեղ ապրող մարդկանց: Իմ աշխարհում միշտ արևոտ է: Ես բոլոր մարդկանց կանչում եմ ինձ հյուր, որովհետև նրանք շատ լավն են: Մենք իրար հետ թեյ ենք խմում և թխվածք ենք ուտում: Այնտեղ են բոլոր ֆուտբոլիստները: Ես միշտ իմ նստավայրից դուրս եմ գալիս և երեխաների հետ ֆուտբոլ եմ խաղում: Իմ աշխարհում դպրոց չկա, բոլորն ազատ են և հանգիստ: Մինչ իմ աշխարհը ստեղծելը, ես գնում էի դպրոց և այնտեղ ընկերներ ունեի: Ես նրանց բերեցի իմ աշխարհ: Հիմա Դանիելն իմ երկրի վարչապետն է, իսկ Արթուրն ու Հրանտը իմ թիկնապահներն են:
Կար-չկար մի ձուկ կար և մի զատիկ: Մի անգամ զատիկը քայլում էր գետի վերևի տերևների վրայով: Նա այդպես անում էր ամեն օր։ Մի անգամ նա ընկնում է գետի մեջ և ձուկն այդ ամենը տեսնում է։ Այդպես նրանք ծանոթանում են ու գնում են ճամփորդության։ Նրանք հասնում են ծովի ափ և հանդիպում են լավաշին։ Նրանք ծանոթանում են և շարունակում են ճամփորդությունը։ Հասնում են եղեգների մոտ։ Հանկարծ եղեգների միջից մի փունջ կանաչի է դուրս գալիս։ Նրանք ընկերանում են և իրար օգնում են ճամփորդելիս:
Արարա՛տ, դու մեր հիացմունքն ես: Դու միշտ ձյունոտ ես: Շա~տ ափսոս, որ դու բարձր և հեռու ես: Շատ անգամ ամպերը քեզ ծածկում են և մենք քեզ շատ քիչ ենք տեսնում: Այսօր վերջապես ամպերը քեզ չեն ծածկել և մենք կարող ենք քեզ տեսնել:
khechoyanrafayel.wordpress.com 